ต้นแพงพวยฝรั่ง
ชื่อวงศ์: APOCYNACEAE
ชื่อสามัญ: Madagascar periwinkle, Vinca,Old maid, Cayenne jasmine, Rose periwinkle
ชื่อพื้นเมือง: ผักปอดนา (ภาคเหนือ) ผักนมอินทร์ (สุราษฎร์ธานี) ตับขี้หมู (เกาะสมุย, เกาะพงัน) แพงพวยฝรั่ง พังพวยฝรั่ง พังพวยบก (ไทยภาคกลาง)
ลักษณะทั่วไป:
ต้น เป็นไม้ล้มลุก ที่มีระบบรากแก้ว ลำต้นมีทั้งทอดขนานไปตามผิวดินและตั้งตรง ทรงพุ่มสูงประมาณ 40-120 เซนติเมตร
ใบ ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปไข่กลับ สีเขียวเข้ม ขอบใบเรียบไม่มีจัก ปลายใบมน โคนใบแหลมใบยาวประมาณ 2 นิ้ว และกว้างประมาณ 1 นิ้ว ใ
ดอก ดอกของแพงพวยจะมีสองสีคือแดงและขาว ออกตามซอกใบ 1-3 ดอก ถ้าเป็นสีขาว ตรงกลางดอกจะมีสีเหลือง ถ้าเป็นสีชมพู ตรงกลางดอกเป็นสีแดง กลีบดอกชั้นเดียว มีกลีบดอก 5 กลีบ
ฝัก/ผล ฝักออกติดกันเป็นคู่ ผลแห้งแตกแนวเดียว ทรงกระบอก ขนาดประมาณ 3.75 เซนติเมตร จำนวนหลายเมล็ด
ฤดูกาลออกดอก: ออกดอกตลอดปี
การปลูก: ปลูกประดับไว้ตามสนามหญ้า ข้างทางเดินหรือข้างถนน ปลูกเป็นไม้กระถางกลางแจ้ง การปลูกจะปลูกเป็น แถวหรือเป็นกลุ่ม
การดูแลรักษา: สามารถเจริญได้ในอากาศร้อนจัดในฤดูร้อน ชอบแสงแดดปานกลางถึงแสงแดดจัด
การขยายพันธุ์: เพาะเมล็ด
การใช้ประโยชน์:
- ไม้ประดับ
- สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด: แถบอเมริกากลาง หมู่เกาะมาดากาสการ์
แหล่งที่พบ: พบทั่วทุกภาคของประเทศไทย
สรรพคุณทางยา:
- ใบแก้โรคเบาหวาน บำรุงหัวใจ แก้ท้องผูกเรื้อรัง
- ทั้งต้นรักษาโรคเบาหวาน ลดความดันโลหิต
- รากแก้บิด ขับพยาธิ ใช้ห้ามเลือด รักษามะเร็งในเม็ดเลือด
- ต้น มีอัลคาลอยด์ สำคัญคือ vinblastine และ vincristine ใช้เตรียมเป็นยาแผนปัจจุบันในรูปยาฉีด vincristine sulphate ใช้บำบัดมะเร็งเม็ดเลือดในเด็ก และ vinblastine sulphate ใช้รักษาโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น