ต้นชบา
ชื่อพื้นเมือง : ชบา
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Hibiscus rosa-sinensis
L
ชื่อวงศ์ : MALVACEAE
ชื่อสามัญ : Shoe
Flower , Chinese Rose
สรุปลักษณะและข้อมูลพันธุ์ไม้ : ไม้พุ่มขนาดปานกลาง สูง 3 เมตร เป็นพืชที่มีเนื้อไม้อ่อน เป็นพืชบกอยู่กลางแจ้ง ลักษณะของลำต้นอยู่เหนือดินตั้งตรงได้เอง ลักษณะผิวหยาบขรุขระเห็นข้อปล้องไม่ชัดเจน เปลือกเหนียว
สีของลำต้น ต้นอ่อนสีน้ำตาลอ่อนออกสีเทา ต้นแก่สีเทาไม่มียาง
ใบ เป็นใบเดี่ยว
การเรียงตัวของใบบนกิ่ง เรียงสลับ ใบรูปไข่ กว้าง 1-3 เซนติเมตร ยาว 1-5 เซนติเมตร สีของใบ
ใบอ่อนสีเขียวอ่อน ใบแก่สีเขียวแก่ ลักษณะพิเศษของใบขอบหยาบปลายแหลม รูปร่างของใบคล้ายรูปไข่
โคนใบมน รูปร่างของใบเป็นจักฟันเลื่อย ดอก เป็นดอกเดี่ยว
ออกดอกตามซอกใบและปลายยอด ดอกมีสีแดง
ดอกเดี่ยว ริ้วประดับที่โคนดอก 5-8 แฉก
โคนเชื่อมกันเล็กน้อยกลีบเลี้ยงแยกกัน 4-5 กลีบ
สีเขียวอ่อนเชื่อมกันเป็นรูประฆัง กลีบดอก แยกกันมี 17 กลีบ รูปกากบาท สีกลีบดอกแดง
รูปไข่กลับ กว้าง 3-4 เซนติเมตร ยาว 6-8 เซนติเมตร เกสรเพศผู้ มีจำนวน 30 ก้าน สีเหลืองอับเรณูติดบริเวณปลายเกสรเพศเมีย เป็นสีแดงเชื่อมเป็นหลอดยาวประมาณ
9 เซนติเมตร
แยกเป็น 5 แฉก โผล่พ้นหลอดดอกชูก้านสูงขึ้นไป
กลีบดอก สีแดง ตำแหน่งของรังไข่ใต้วงกลีบ ไม่มีกลิ่น รูปร่างดอกมีลักษณะ
ทรงกลมกลีบย่น ขอบหยัก
ประโยชน์ : ช่วยฟอกโลหิต
บำรุงจิตใจให้แช่มชื้น บำรุงผิวพรรณ นอกจากนี้ยังช่วยรักษาและบรรเทาโรคเกี่ยวกับไต
และโดยเฉพาะโรคเกี่ยวกับระบบสืบพันธุ์ของผู้หญิง
เปลือกต้นชบาใช้รักษาโรคผิวหนังที่เกิดจากเชื้อรา ใบชบาใช้แก้แผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก
บำรุงผม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น