วันพฤหัสบดีที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2556

ต้นชบา


ต้นชบา
ชื่อพื้นเมือง :         ชบา
ชื่อวิทยาศาสตร์ :     Hibiscus rosa-sinensis  L
ชื่อวงศ์ :            MALVACEAE
ชื่อสามัญ :           Shoe  Flower , Chinese Rose
สรุปลักษณะและข้อมูลพันธุ์ไม้ :            ไม้พุ่มขนาดปานกลาง  สูง 3  เมตร  เป็นพืชที่มีเนื้อไม้อ่อน  เป็นพืชบกอยู่กลางแจ้ง  ลักษณะของลำต้นอยู่เหนือดินตั้งตรงได้เอง  ลักษณะผิวหยาบขรุขระเห็นข้อปล้องไม่ชัดเจน  เปลือกเหนียว สีของลำต้น ต้นอ่อนสีน้ำตาลอ่อนออกสีเทา  ต้นแก่สีเทาไม่มียาง  ใบ  เป็นใบเดี่ยว การเรียงตัวของใบบนกิ่ง เรียงสลับ ใบรูปไข่  กว้าง 1-3 เซนติเมตร  ยาว 1-5 เซนติเมตร สีของใบ ใบอ่อนสีเขียวอ่อน  ใบแก่สีเขียวแก่  ลักษณะพิเศษของใบขอบหยาบปลายแหลม  รูปร่างของใบคล้ายรูปไข่ โคนใบมน รูปร่างของใบเป็นจักฟันเลื่อย  ดอก  เป็นดอกเดี่ยว ออกดอกตามซอกใบและปลายยอด  ดอกมีสีแดง ดอกเดี่ยว ริ้วประดับที่โคนดอก 5-8 แฉก โคนเชื่อมกันเล็กน้อยกลีบเลี้ยงแยกกัน 4-5 กลีบ สีเขียวอ่อนเชื่อมกันเป็นรูประฆัง  กลีบดอก  แยกกันมี 17 กลีบ รูปกากบาท  สีกลีบดอกแดง รูปไข่กลับ กว้าง 3-4  เซนติเมตร  ยาว  6-8  เซนติเมตร เกสรเพศผู้  มีจำนวน  30  ก้าน  สีเหลืองอับเรณูติดบริเวณปลายเกสรเพศเมีย  เป็นสีแดงเชื่อมเป็นหลอดยาวประมาณ 9 เซนติเมตร แยกเป็น 5 แฉก  โผล่พ้นหลอดดอกชูก้านสูงขึ้นไป กลีบดอก สีแดง ตำแหน่งของรังไข่ใต้วงกลีบ  ไม่มีกลิ่น  รูปร่างดอกมีลักษณะ ทรงกลมกลีบย่น  ขอบหยัก
ประโยชน์ :  ช่วยฟอกโลหิต บำรุงจิตใจให้แช่มชื้น บำรุงผิวพรรณ นอกจากนี้ยังช่วยรักษาและบรรเทาโรคเกี่ยวกับไต และโดยเฉพาะโรคเกี่ยวกับระบบสืบพันธุ์ของผู้หญิง เปลือกต้นชบาใช้รักษาโรคผิวหนังที่เกิดจากเชื้อรา ใบชบาใช้แก้แผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก บำรุงผม
 
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น